Listy do Pavitrama - 4

Listy do Pavitrama - 4

26.03.02 NVM

Haribol Pavitram!

Uściski i pokłony! Wszelka chwała Srila Prabhupadzie!

Jak Ci minęła Gaura Purnima? Pojechałeś do Mayapur, tak jak planowałeś, czy też wybrałeś jakieś spokojniejsze i cichsze miejsce na obchody urodzin naszego Pana Czejtanii? Czekam na raport, stary.

Ostatnie pięć miesięcy w ogóle się stąd nie ruszam (oprócz wizyty u dentysty, ale tego nie liczę) i trochę mnie już nosi, ale festiwal był ekstatyczny. Kilka dni przed festiwalem zacząłem się trochę bać, bo nikt nic nie organizował, a kiedy na ista ghosti, dzień przed Gaura Purnima nie przyszła nawet połowa bhaktów, pomyślałem sobie- Boże! Katastrofa!

Pamiętałem, jak w Polsce, żeby zorganizować takie święto potrzebne były tygodnie przygotowań i każdy wiedział, co ma robić, a i tak zawsze coś wyskakiwało w ostatniej chwili. No ale hiszpańscy bhaktowie są bardzo "transcendentalni". Dlatego postanowiłem, że nie mam zamiaru się martwic - mam swoja służbę, którą postaram się zrobić najlepiej, jak umiem, a reszta świata niech się wali, jeśli chce.

Oczywiście nie udało mi się nie martwic i jak zwykle trochę przesadzałem. Podstawowe rzeczy były w końcu zaaranżowane. W dzień festiwalu, na powitaniu Bóstw wszystkim aż dech zaparło. W przenośni i dosłownie - Omkara przy współpracy Sity, Savity i Kalacakry zrobiła z ołtarza prawdziwe dzieło sztuki, a dosłownie, bo dym ze stu chyba kadzideł ( a może z tysiąca?! ) natychmiast wypełnił pokój świątynny i nie było czym oddychać. Ołtarz był ozdobiony a la las Jaranikhanda; wszędzie zwisały liany i gałęzie, pomiędzy którymi stały tygrysy (dzieło Savity) i skakały małpy (dzieło Kalacakry )

Potem był kirtan i tak mi się grało na mrdandze, że jeszcze teraz mam rany i bąble na dłoniach. (nie chwaląc się zrobiłem spory postęp, odkąd widzieliśmy się ostatnio i nie uwierzyłbyś , że to ja gram).

Miałem też służbę w kuchni. Szybko ugotowałem raja-bhoga i postanowiłem dołożyć się do 108 potraw, którymi głównie zajmowała się Savita. Kiedy zacząłem, do końca zostało jeszcze jakieś czterdzieści preparacji. Zrobiłem sabji ze smażonego kalafiora i ziemniaków w jogurcie, koftę w sosie pomidorowym, halawę z marchwi, gulabjameny (po ofiarowaniu, Tulasi je dla mnie wykradła - nektar! ) simplisy, sok owocowy i jeszcze coś, ale już nie pamiętam.
No a potem był kirtan, abhisek i uczta.

Tak mniej więcej przeleciała mi Gaura Purnima. Było trochę mentali, jak zwykle zresztą w duże festiwale i trochę całkiem miłych momentów, jak zwykle. I choć cały dzień byłem zajęty, to kilka razy przeleciało mi przez głowę, co Ty teraz robisz i jak Pan Gauranga obdarza Cię Swoją łaską.
Pomyślałem sobie, jakby to fajnie było choć na pięć minut wyskoczyć do Ciebie (przez mój tunel czasoprzestrzenny) i razem zatańczyć w kirtanie i czuć przez te pięć minut (to jednak za krótko) jak miło znów służyć Krysznie razem.
No niestety nie tym razem.

Trzymaj się, stary, ściskam Cię mocno.

Twój, na zawsze
Madhavendra