Krople 24

Krople 24
Czytając Krishna Kathamrta Bindu

24.11.2008

- Przyjaciel Kryszny, Uddhava – Śrila Prabhupada
- Święte imiona dla różnych yug – Bhaktivinod Thakur
- Przejrzysta, czysta istota – BSST
- Historia Jiyada – Nrsimhadevy – z „Czejtania Czarity” Murari Gupty.

Zwykle zanim zacznę czytać KKB, lubię powiedzieć coś o świadomości Kryszny od siebie, co akurat się dzieje w moim życiu. Może czasami nie ma w tym aż tyle Kryszny, ile bym chciał, ale to ciągle jest moje życie, co zrobić.
Myślałem dzisiaj o swoich słabościach i zastanawiałem się na ile są one naprawdę silniejsze ode mnie, a na ile jest to po prostu zwykły bunt i brak silnego pragnienia zbliżania się do Boga. Męczy mnie to trochę i zastanawiam się jaką taktykę zastosować, żeby utrzymać czystość umysłu i determinację w duchowej praktyce. Ale może tutaj nie chodzi o wymyślenie jakiejś taktyki, ale o przywiązanie do Kryszny i rozwijanie w sobie autentycznego pragnienia pokochania Go.

„Uddhava, Przyjaciel Kryszny” – z „Nektaru Oddania” Śrila Prabhupada.

Jest to zbiór wersetów opisujących miłość Uddhavy do Kryszny. Uddhava jest przyjacielem Kryszny-księcia, nie Kryszny-chłopca pasterza, dlatego jego miłość przyjacielska jest trochę zmieszana z nastrojem służenia. Uddhava jest bardzo podobny do Kryszny; mają podobny odcień skóry, ubierają się tak samo i Uddhava zawsze nosi girlandy, które wcześniej nosił Kryszna.

Ich miłość jest bardzo piękna i czysta (a jaka mogłaby być miłość do Kryszny, jeśli nie taka?). Uddhava nie jest zainteresowany sobą, swoim szczęściem, ale jego życiem i duszą jest Kryszna. Nie wiem za bardzo co tutaj napisać, żeby nie brzmieć sztucznie. Chcę takiej miłości. Chciałbym wreszcie pozbyć się „miłości własnej” i móc powiedzieć, że oddaję swoje serce Krysznie. Jest to bardzo świeże i słabe pragnienie, które często nie jest w stanie przebić się przez zastałe schematy postępowania i skoncentrowane na sobie ziemskie radości, ale pociesza mnie, że chociaż teoretycznie mam wyższy cel. Mogę mieć potknięcia w praktyce, skaczący w górę, albo opadający w dół entuzjazm, słabą determinację w spełnianiu zasad, które powinny kierować życiem sadhaki, ale czy na leżąco, czy na stojąco, trzymam się tego celu – chcę osiągnąć miłość do Kryszny. Nie mówię tego z dumą, ale raczej z nadzieją, że jeśli będę to często i głośno powtarzał, w jakiś sposób naprawdę stanie się to częścią mnie.

„Święte imiona dla różnych yug” – Bhaktivinod Thakur

narayana-para veda narayana paraksarah narayana-para muktir narayana-para gatih

Znaczenie tego wersetu jest takie, że Pan Narayana jest celem wszelkiej nauki, języka i wyzwolenia i jest najwyższym przeznaczeniem. Najwyższego Pana najpełniej realizuje się jako Pana Narayana, w otoczeniu Jego towarzyszy na Vaikuncie. Na tym etapie można zrozumieć czystą śanta rasę i trochę dasya rasy. Jest to werset dla Satya-yugi.

Później jest opis imion dla Treta-yugi i Dvapara-yugi, ale dopiero w Kali-yudze dla osiągnięcia doskonałości używa się imion, dzięki którym można osiągnąć czystą miłość w madhurya rasie. Chodzi o maha-mantrę Hare Kryszna.

Aż musiałem sobie zrobić przerwę i wysłać pytanie na Tattva-vivekę, jak to w końcu jest. Naprawdę Kryszna rozdaje Swój największy skarb, najmniej na to zasługującym osobom? Dlaczego? Tzn. to bym jeszcze zrozumiał, a końcu Kryszna jest miłosierny, ale nie rozumiem do końca, co dyskwalifikuje osoby szukające doskonałości w poprzednich yugach, do osiągnięcia miłości w nastroju madhurya-rasa.

„Przejrzysta, czysta istota” – BSST

Za każdym razem, kiedy trafiam na fragment „Śri Chaitania’s Teachings” BSST, muszę każde zdanie przeczytać przynajmniej 2 albo 3 razy zanim zrozumiem sens, a i to nie gwarantuje sukcesu. O wiele swobodniej czuję się w książkach Bhaktivinoda Thakura. Czasami przy czytaniu tekstów BSST, czuję jak zacina mi się mózg :).
Ten fragment mówi o wyborze guru. Nie wolno nam wybierać guru, opierając się na tym, jak nam słodzi i pochlebia. Powinniśmy widzieć w nim naszego najbliższego przyjaciela, który schodzi do nas tylko dzięki swojej bezprzyczynowej łasce i który jest lekarzem będącym w stanie wyleczyć nasze najgorsze przypadłości. „Jest on przejrzystą, czystą istotą, poprzez którą zbliżamy się do miłości Absolutu.”

Uff, to jest dopiero wyższa teologia. Cos pięknego. Temat ważności przyjęcia żyjącego guru wyłania się z książek wszystkich aczaryów (również Śrila Prabhupada), jako najważniejszy element życia duchowego.